برترین وبلاگ ها

معرفی برترین وبلاگ ها

برترین وبلاگ ها

معرفی برترین وبلاگ ها

بررسی انواع کم شنوایی از جمله وزوزگوش و استفاده از سمعک را در این مقاله به طور مفصل توضیح می دهیم

۸ مطلب در آبان ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

نیروی محرک اصلی در رابطه با کاهش شنوایی بوسیله مواجهه زیاد با خرید سمعک زیمنس سروصدا در طول و در پایان جنگ جهانی دوم بوجود آمد.هرچند که آسیب های حاصل از انفجار بر شنوایی سربازان،قبلاً گزارش شده بود،اما تجهیزات برای تولید و سنجش سروصدا در آزمایشگاه،تا اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930 در دسترس نبود.با آغاز جنگ جهانی دوم،دولت ایالات متحده پی برد که صدای شدید یک خطر محتمل و یک سلاح تهاجمی ممکن است و مجموعه ای از مطالعات را در کمیته تحقیقات دفاع ملی بکار گرفت (Davis,1991) هرچند که عملکرد این سلاح تهاجمی محرمانه باقی مانده است،  Hallowell Davisو همکارانش یک مطالعه کلاسیک در سال 1950 در رابطه با اثرات تُنِ صدای تک آوایی شدید را بر گوش های انسان منتشر کردند.نیاز به ارزیابی و توانبجشی سربازان برگشته از جنگ با NIHL یک نقش کلیدی را در ایجاد شنوایی شناسی بعنوان یک حرفه در اواخر دهه 1940 به همراه داشت.(Katz,2002)
تلاش برای تنظیم سروصدای مرتبط با شغل (حرفه ای) در ایالات متحده توسط ارتش در اواسط سال 1950 آغاز شد،و سپس،با انتشار تنظیمات و کنترل ها در سال 1970 تحت فعالیت بهداشت و سلامت حرفه ای که منجر به تأسیس سازمان بهداشت و سلامت حرفه ای گردید،پیگیری شد و مسئولیت حفاظت از بهداشت و سلامت بخش بزرگی از نیروی کار ایالات متحده را برعهده گرفت.(سازمان سلامت و بهداشت حرفه ای[OSHA] ،1983 و سازمان ملی و سلامت و بهداشت[NIOSH] ،1998). این تنظیمات و قوانین باعث تحریک تعدادی از مطالعات تجربی برای طراحی جهت سنجش اثرات مواجهه زیاد و بویژه مواجهه شغلی برروی شنوایی گردید.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

پروسه Help-Seeking 
قبل ازاینکه بیمارازتوصیه های یک ادیولوژیست برای درمان کم فروش سمعک استارکی شنوایی پیروی کند، دو وضعیت 
روان شناسی بایدبررسی شوند: پذیرش مشکل فرد وتمایل به ایجاد تغییر. ادیولوژیست ها اغلب اشتباه 
می کنند اگرآنهافرض کنند که زمانی که بیماربرای اولین ملاقات مراجعه می کند، این وضعیت هارا 
پذیرفته است.
پروسه Help-seeking دارای 4مرحله می باشد: هر3مرحله اول، نشان دهنده ستیزهای روانی برای 
بیمارمی باشند. اگرماتوصیه برای دریافت کمک شنوایی را قبل ازاینکه بیماردرمرحله آخرباشد ارائه 
دهیم، دراین صورت این توصیه ها به عنوان تداخلات مخالف درک می شوند- یعنی آخرین تاثیری 
که مامی خواهیم داشته باشد. 
ماباید هرمرحله رابررسی کنیم ومثالی ازچگونگی وجود آن مرحله درفعالیت های ادیولوژی را ارائه 
کنیم. ماهم چنین درمورد روش های مختلف برای کمک به پیشرفت بیمار درطول این مراحل بحث 
خواهیم کرد.این روش هابراساس یک فرض منطقی توسعه یافته توسط Rogers می باشند: زمانی که 
بیماران دریک محیط حمایتی هستند واحساس می کنند درانتخاب گزینه ها آزادند، دراین صورت 
بیماران "پیشرفت را انتخاب خواهندکرد"؛ به عبارت دیگر، زمانی که افراد احساس نمی کنندکه برای 
حمایت ازخودشان وتصمیم شان مجبورند، دراین صورت احتمال اینکه آنها انتخاب هایی را داشته 
باشندکه بیشترمورد توجهشان است، بیشتراست.   
مرحله 1: من مشکلی ندارم
این مرحله اغلب توسط ادیولوژیست ها تحت عنوان انکارتوصیف می شود. بااین حال این نوع 
تفکرمختصرنویسی، زیاد به ادیولوژیست هاکمک نمی کند. مانیاز داریم بفهمیم زمانی که یک 
بیمارمی گوید "من مشکل شنوایی ندارم"، امادرواقع منظوراو به معنای چیزی که گفته نیست. بیماربا 
مشکلش زندگی می کند وبه خوبی می داند که شنوایی اش تغییرکرده، اوشروع به ستیزمی کند. این 
توضیح تنها به این معناست که، درحال حاضراین بیمارآماده نیست که درمورد این مشکل باما 
صحبت کند، یااینکه هنوزبرای درمیان گذاشتن این مشکل شخصی اش به ماراست نمی گوید. دراین 
زمان مواجهه باکم شنوایی، برای فردغیرقابل پذیرش است. یک اظهارواضح وبدیهی درمورد ماهیت 
انسان وجود دارد: " اگرشما مراهل دهید، من به عقب هل می دهم" . باتوجه به این نکته، 
ناکارآمدترین روش برای انجام "هل دادن" بیماربه سمت پذیرش می باشد. 

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

اما حتی با چنین محدودیتی،داده های گروهی به روشنی نشان می دهند فروش سمعک ویدکس که کاهش شنوایی به سرعت برای مدت زمانی مواجهه بیشتر از 20-15 سال افزایش می یابد،اما برای مدت زمانهای طولانی تر مواجهه کمتر تغییر می یابد.
یک نکته مهم پایانی از این داده ها این است که پیشرفت کاهش شنوایی در فرکانس های پایین تر (KHz 2- Hz250) بسیار آهسته تر و خطی تر نسبت به کاهش در فرکانس های بالا می باشند.کاهش شنوایی همچنین در محدوده ی فرکانس پایین،با شدت کمتری (NIPTS<40 db) نسبت به کاهش KHz 4 همراه می باشد که می تواند به سطوح 60 تا 70 دسی بل دست پیدا کند. بعنوان یک نتیجه و پیامد بیماران با تاریخچه ی طولانی از مواجهه و تماس قابل توجهی با سروصدای شغلی کاهش های شنوایی چشمگیری برای فرکانس های معروف نویز 4 ، 3 و 6 کیلوهرتزی نشان خواهند داد اما کماکان شنوایی فرکانس های نسبتاً پایین را حفظ کرده و تشخیص نسبتاً خوبی از صحبت ها نیز حفظ می نمایند.
سروصدا و پیرگوشی :
بخاطر اینکه داده های نشان داده شده در شکل 2-18 عملکردهای تغییر آستانه هستند می توان با اضافه کردن مقادیر پیرگوشی(Presbycusis)  برای هر گروه آنها را به نمودارهای شنوایی (اودیوگرام) اصلی تبدیل نمود

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

بهره ی زیاد می تواند باعث ناراحتی،کاهش قابلیت فهم و یا هر دوی خرید سمعک زیمنس اینها شود(گاهی اوقات افزایش خیلی زیاد SNR ایجاد مشکل می کندو اگر این امر صورت بگیرد کودک را از شنیدن صدای خود و یا صدای کسی که در نزدیکی او قرار دارد محروم کرده ایم) در سمعکهای دارای wireless کودکان در ابتدا باید در یک دوره های کوتاه از این سیستم ها استفاده کند و سپس با مرور زمان در هر مقعیتی که امکان استفاده از آن وجود دارد ان را روشن کند.متاسفانه مطالعه ای که به طور مستقیم تقویت مطلوب برای نوزادان در مقایسه با بزرگسالن و هم چنین نتایج حاصل از روشهای انتخاب شده به منظور تقویت را بیان کند وجود ندارد.به همین دلیل تعجب آور نیست که انجام چنین مطالعه ای فوق العاده دشوار است. چندین مطالعه نشان داده اند که میانگین بهره ی ترجیحی که برای کودکان استفاده می شود برابر با همان بهره ای است که برای بزرگسالان با همان اندازه کاهش شنوایی استفاده می شود هر چند که جدیدترین تحقیق صورت گرفته مربوط به 6 سال پیش است.این تحقیقات نشان می دهد که شکل مناسبی از پاسخ فرکانسی را می توان با استفاده از اودیوگرامی لز بزرگسالان که قواعد یکسانی با اودیوگرام کودک دارد برای کودک پیش بینی کرد.از سوی دیگر Hombergen و Snik نشان دادند که برای بچه های بزرگتر ترجیح داده می شود که بهره را 7 دسی بل بالاتر از آنچه که برای بزرگسالان دارای کاهش شنوایی معادل هستند توصیه کنند. بهره ای که به وسیله ی کودکان استفاده می شود بسیار شبیه به روشی است که در آن از روش NAL_RP استفاده می شود.
ما چگونه اطلاعات قبلی را به یک راهبرد عملی برای تجویز تقویت تبدیل کنیم؟این یافته که کودکان دارای شنوایی نرمال و کودکان دارای اختلال شنوایی و بزرگسالان دارای اختلال شنوایی به SNR بیشتری در مقایسه با بزرگسالان دارای شنوایی نرمال نیاز دارند قبلا مورد بحث قرار گرفت.سیستم های wireless و به میزان کمتری میکروفونهای دایرکشنال تا حدی به این موضوع کمک می کنند.خوب است که کودکان گاهی اوقات سیگنالها را در محیطهای پر سر و صدا دریافت کنند تا بتوانند مهارت درک گفتار در حضور نویز خود را بهبود دهند.این گونه موقعیتها بدون هیچ گونه برنامه ریزی قبلی به صورت خود به خودی به وجود می آیند.استفاده از سیستم wireless در همه ی موقعیت ها امکان پذیر نیست.موضوع میزان بهره ی مورد نیاز برای کودکان نسبت به میزان بهره ی مورد نیاز برای بزرگسالان خیلی دشوارتر است.ما تنها با یک میزان بهره رو به رو نیستیم بلکه باید بهره برای سطوح شدتی بالا سطوح شدتی متوسط و سطوح شدتی پایین را به طور جداگانه بررسی کنیم.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-%d8%b3%db%8c%da%af%d9%86%db%8c%d8%a7-

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

به میزان قابل توجهی  به سطح بالاتری از شدت نسبت به بچه های بزرگتر نیاز دارند. تهران صفیر حتی در مورد کلمات آشنا این قاعده برای آنها وجود دارد.آیا این به این معنی است که ما باید برای کودکان دارای اختلال نسبت به بزرگسالان بهره ی بیشتری را تجویز کنیم؟احتمالا اما اطلاعات به دست آمده از کودکان دارای شنوایی نرمال  پاسخ این سوال را به ما نداد.این اطلاعات چه چیزی را به ما می گویندیعنی اگر ما بخواهیم بر اساس امتیاز طیف گفتاری به دست آمده تقویتی را تجویز کنیم حتی برای کودکان دترای شنوایی نرمال هم باید سمعکی با تقویت تقریبا 26 دسی بل فیت کنیم!!در اینجا دو مشکل برای استفاده از این روش برای افراد دارای اختلال وجود دارد. اول اینکه اطلاعات برای ما بازگو نمی کند که در ورودی های دارای سطوح شدتی بالا چه مدار بهره نیاز داریم و دوم اینکه بهره ی مطلوب برای هر ورودی خاص عبارت است از تعادل بین انتخاب بهره و پاسخ فرکانسی که قابلیت فهم گفتار را برای فرد بهینه می کند اما روی هم رفته موضوع این است که فرد شنونده باید با توجه به شرایط شنیداری که در آن قرار گرفته است حس قابل قبولی از درک بلندی داشته باشد.این برقراری تعادل ممکن است به سمت افزایش بیشتر بهره برای افرادی که دارای دانش زبانی کم و یا اینکه فافد دانش زبانی اند نسبت به افراد دارای دانش زبانی برود.تفاوت موجود میان بهره ی مورد نیاز کودکان و بزرگسالان در در صداهای دارای سطوح شدتی پایین به حداکثر می رسد.سطح ناراحتی بلندی برای بچه های 7 تا 14 سال دارای اختلال شنوایی نیز همانند بزرگسالان با کمک تون خالص نشان داده می شود
بحث های قبلی در رابطه با میزان بهره و حداکثر خروجی بود ما باید تصمیم بگیریم در هر فرکانس  چه مقدار بهره باید استفاده کنیم.این احتمال را باید بدهیم که شکل پاسخ فرکانسی در کودکان متفاوت با بزرگسالن می باشد.برخی از گزارش ها فرض کرده اند که بچه ها به بهره ی بیشتری در high frequency نیاز دارند چرا که بچه ها در این فرکانس ها بیشتر مشکل دارند.اما برخی دیگر استدلال کرده اند که بچه ها به بهره ی بیشتری در low frequency نیاز دارند چرا که تکیه ی صدا و قسمتهای suprasegmental که از ارکان مهم مکالمه به خصوص در کودکان دارای یادگیری زبان هستند نیاز دارند.با توجه به این که دانش زبانی کودک همچنان در حال توسعه می باشد هر کدام از این نظریه ها می تواند درست باشد.و یا اینکه کودک در شرایطی به هر دوی این نظریه ها نیاز داشته باشد.در کل ما دانش مورد نیاز برای اینکه مراحل اکتساب زبان را به شکل مناسبی به کودک بدهیم نداریم.نکته ی مهم این است که تمامی فرکانس ها برای یادگیری زبان مهم هستند و اگر ما این مسئله را نادیده بگیریم کاری غیر معقولانه انجام داده ا یم.نکته ای که در بحثقبلی به آن اشاره نشد در رابطه با بهره و بلندی این است که بهره که زیاد می شود در یک فرکانس خاص این تقویت سایر فرکانس ها را هم تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود که صدا در مجموع بلندتر شنیده شود.
نوزادان به SNR ی بهمیزان 7 دسی بل بیشتر از بزرگسالان نیاز دارندتا بتوانند امتیاز تمییز گفتار را به دست آورند.و کودکان پیش دبستانی به SNR ی حدود3 دسی بل بالاتر از بزرگسالان نیاز دارند.این یافته ها به ما نشان می دهد که ممکن است که در یک موقعیت شنیداری بزرگسالان قادر به تمییز صداها از یکدیگر باشند اما وزادان در همین موقعیت قادر به انجام این کار نیستند.ایجاد محیطهای متفاوت برای کودکان و بزرگسالان دارای اختلال شنوایی بعید به نظر می رسد..با توجه به این یافته ها در مورد SNR  تامین این نسبت به وسیله ی سمعکها به میزان زیادی در مقایسه با مشکلاتی که در مورد بهره واسخ فرکانسی وجود دارد به میزان زیادی درست تر و آسانتر است.معمولا وقتی که  SNR از حد مجازی هم که بیشتر می شود مشکل چندانی ایجاد نمی کند .

منبع :

https://tehransafir.com/

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

زیر و بمی نسبی
هنگام گوش دادن به یک لحن، درک ما بیشتر مربوط به درک زیر سمعک تهران صفیر و بمی هر نت هست. علاوه بر زیر و بمی مطلق نت ها، شنونده چگونگی ارتباط زیر و بمی نت ها با هم را نیز رمزگذاری می کند. مهم است که نت ارائه شده نسبت به نت قبلی دارای زیر و بمی بالاتر یا پایین تر است.زیر وبمی نسبی، در چگونگی درک موسیقی نقش اساسی دارد. ما به راحتی زمانیکه همه نت ها به یک میزان به سمت بالا یا پایین تغییر می کنند، لحن آشنا را می شناسیم ، با وجودیکه نت مطلق تغییر کرده است. این توانایی بستگی به بازنمایی زیر و بمی نسبی دارد.
زیر و بمی نسبی در درک افتادن و خیزان بودن آهنگ مهم است و به انتقال معنا در زبان کمک میکند. به طور مثال در زبان انگلیسی، جملات سوالی با افزایش زیر و بمی همراه هستند، اگر چه زیر و بمی مطلق در گوینده ها بسیار متفاوت است. در دیدگاه معمول و استاندارد، دستگاه شنوایی باعث بازنمایی زیر و بمی مطلق (نقشه تونوتوپیک) از حلزون تا قشر شنوایی می شود و نقش غالب را در درک موسیقی دارد. براساس مطالعات جدید مشخص شده است که توانایی زیر و بمی نسبی در نوزادان هم وجود دارد و یکی از ویژگی های ذاتی دستگاه شنوایی است. ارائه ی یک تون قبل از تون دیگر پاسخ به تون دوم را تغییر می دهد. پاسخ های انتخابی به جهت تغییر زیر وبمی در روبش اصوات یا محرکات دارای مدولاسیون در قشر شنوایی اولیه و ثانویه دیده شده است. مکانیسم عصبی درک زیر و بمی نسبی همچنان ناشناخته باقی مانده است.
یکی از برجسته ترین جنبه های زیر و بمی نسبی، تشخیص جهت تغییرات (رو به بالا یا رو به پایین) از یک نت به نت بعدی است که با نام counter شناخته شده است. بیشتر افراد در رمزگذاری توالی های جدید نت ها، عملکرد خوبی دارند. شواهد اخیر نشان دادند که جهت تغییرات زیر و بمی می تواند در جنبه های دیگر مانند بلندی نیز نقش داشته باشد.
برخلاف جهت تغییرات زی و بمی، افراد در تشخیص زیر و بمی دقیق فواصل نت ها در لحن های ناآشنا، دقت کمتری دارند. اگر شنوندگان به لحن جدیدی گوش دهند، قادر نیستند فواصل بین نت ها را تششخیص دهند، بخصوص اگر آموزش موسیقی ندیده باشند. بنابراین تمایز و تفاوت زیادی بین تشخیص جهت تغییرات زیر و بمی و تشخیص فاصله ی زیر و بمی نسبی وجود دارد.
تشخیص فاصله زیر و بمی نسبی، دشوارتر است زیرا به اطلاعات بیشتری نیاز دارد. آستانه ی تمیز برای فواصل زیر و بمی تون ها ، توسط ارائه جفتی تون ها اندازه گیری می شود. به طوری که فواصل بین نت ها از یک جفت به جفت دیگر متفاوت است. وظیفه شنونده تشخیص فاصله ی بین جفت تون ها است. با این روش آستانه ی تمیز فواصل بدست می آید.
فواصل و جهت تغیرات زیر وبمی، توسط مکانیسم های عصبی جداگانه ای منتقل می شوند. گزارشات مختلفی وجود دارند که آسیب های مغزی به درک فواصل زیر وبمی آسیب می رسانند بدون اینکه بر درک جهت تغییرات زیر وبمی اثر کنند. تفکیک آناتومیکی این دو مسیر می تواند به دلیل مکانیسم های جداگانه ی درک این دو پدیده باشد.

منبع:

https://tehransafir.com/

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

بنابراین کمک کردن به گوش دارای اختلال تا حد امکان امری معقولانه به نظر فروش سمعک استارکی می رسد.و تحریکات دوگوشی  همانطور که به نظر می آید روش موثری است.زمانی که آستانه های گوش دارای اختلال در حد شدید است تنها راه کمک کردن به این افراد استفاده از سیستم نتقال صوت به شکل wireless که در آن معلم کودک از میکروفون استفاده می کند تا صدا به رسیوری که در گوش فرد کم شنوا کار گذاشته شده است برسد.
ارزیابی کم شنوایی:
بیان روشهای ارزیابی میزان و نوع کم شنوایی در محدوده ی این کتاب نیست.اما ارزیابی دقیق و مطمئن از میزان کم شنوایی قبل از فیتینگ سمعک مسئله ی بسیار مهمی است.دقتی که در ارزیابی میزان کم شنوایی در هرنوع از کم شنوایی که در فرد وجود دارد و هم چنین سن فرد بیمار متفاوت است.اما با توجه به تکنیکهایی که امروزه در دسترس است تا حد زیادی به ما اجازه ی ارزیابی دقیقی را میدهد.حداقل احتیاجات ما برای فیتینگ سمعک تخمین آستانه در یک فرکانس پایین(ترجیحا 500)و یک فرکانس بالا(ترجیحا 2000) وبه طور جداگانه برای هر گوش است.البته اگر بتوانیم در فرکانس های بیشتری آستانه گیری کنیم خیلی مهم و کمک کننده است.اما اگر زمان و رفتار کودک مانع از انجام این کار شد داشتن دو آستانه ی دقیق بهتر از داشتن آستانه های بیشتر اما غیردقیق است و فیتینگ سمعک در حالت اول بهتر است.با مراجعات بعدی کودک شنوایی شناس اطلاعات بیشتری را راجع به کودک به دست می آورد و در نتیجه عملکرد و فیتینگ سمعک کودک به مرور زمان بهتر و بهتر می شود.اگرچه بسیاری از کودکان کم شنوایی متقارن دارند اما این که این نظر را در مورد آنها اعمال کنیم غیرمعقولانه است.برای 180 کودک تحت نظر که به صورت تصادفی هم انتخاب شده بودند مقدار خالص تفاوت آستانه های آنها در کوش چپ و گوش راست در یک فرکانس خاص به طور میانگین تفاوت از 8 دسی بل تا حدود 90 دسی بل وجود داشت.تقریبا در 10 درصد از بچه ها تفاوت در آستانه های بین دو گوش در هر فرکانس حدود 20 دسی بل یا بیشتر بود.به همین دلیل آستانه گیری برای هر گوش به شکل جداگانه ضروری به نظر می رسد.آستانه گیری با استفاده از گوشی های insertion بهتر است چرا که نسبت به دور گوشی ها راحت تر و قابل تحمل تر هستند.هم چنین insertion ها برای گوشهای کوچکتر راحتتر کالیبره می شوند به همین دلیل برای کودکان استفاده از این گوشیها شدیدا تاکید شده است.
تکنیکهای ارزیابی فرکانسی خاص که با استفاده از گوشیهای insertion قابل انجام است شامل: 
1.پاسخ های tone-burst شنوایی ساقه ی مغز
   2.SSEP(single or multi frequency steady-state evoked potentials)
3.EOAE یا Click EOAE که هلبته این تست بیشتر یک پاسخ کلی از اثر کلی فعالیتهای سلولهای مویی خارجی در رابطه با فرکانس های بالا به ما می دهد تا اینکه از آستانه های شنوایی به طور خاص به ما اطلاعاتی بدهند.
4.تکنیکهای رفتاری مثلVRT و TROCA و VROCA و play audiometry
انتخاب هر یک از این روش ها با توجه به سن کودک و تجهیزات در دسترس صورت می گیرد.برای دقت و اطمینان بیشتر در هریک از آستانه های به دست آمده انجام بیش از یک تست لازم است.برای نوزادان ااین روش ترجیحا شامل یک اندازه گیری رفتاری(وقتی نوزاد به اندازه ی کافی بزرگ باشد) و یکی از آزمونهای الکتروفیزیولوژیک(معمولا ABR) و همچنین OAE به منظور تشخیص نرمال بودن کوکلئار
گوشهای کوچک و نوع کالیبراسیون:
آستهنه های شنوایی با استفاده از محرکهای به کار گرفته شده که توسط loudspeaker,supra-aural headphones,or insertion earphone ارائه می شود اندازه گیری می شود.گاهی اوقات ممکن است که گوشی های insert توسط برخی از فوم های استاندارد به گوش کودک متصل شوند یا اینکه به قالب گو ش او جفت شوند.اگر تمامی این موارد کالیبره شده باشند و با یک گوش نرمال فرد بزرگسال دارای آستانه های 0 دسی بل تست شده باشد هیچ تضمینی وجود ندارد که انجام تست برای کودک کاملا درست باشد.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/

  • متخصص شنوایی سنجی
  • ۰
  • ۰

محرومیت حسی:
2 دلیل مهم برای تایید اینکه چرا فیتینگ زودهنگام در کودکان خیلی مهم است وجود دارد:
اول:بهبود کیفیت زندگی کودک و خانواده ی او.هنگامی که بچه ها قادر نیستند صدا را بشنوند خرید سمعک ویدکس از اغلب فعالیتها و تفریحاتی که نیازمند به شنیدن صدا هستند محروم می مانند.
دلیل دوم که از اهمیت بیشتری برخوردار است این است که اتصالات نورونی موجود در مغز باعث فهم گفتار می شوند و این اتصالات بر مبنای تحریکات دریافتی از حلزون شکل می گیرند.اگر چه که این اتصالات نورونی در هر مرحله از زندگی می تواند شکل بگیرد یا از بین برود اما بیشترین قسمت آن در سالهای اولیه ی زندگی تشکیل می شود.فرصتی که برای شکل گیری مغز در طول 2 تا 3 سال لول زندگی کودک و به ویژه در 6 ماه اول آن وجود دارد نباید در کودک از دست برود چرا که امکان دریافت صدا در بهترین حالت ممکن را می توان برای او فراهم کرد.
مهیا کردن زمینه های توانبخشی زودهنگام در کودکان پیشرفت زبانی آنها را به حداکثر می رساند.کودکانی که سمک را در 6 ماه اول زندگی خود دریافت کرده اند در مقایسه با آنهایی که دیرتر سمعک دریافت کرده اند پیشرفت زبانی بیشتری داشته اند. در کل سن دریافت وسایل کمک شنیداری یک اصل و معیار در دریافت سمعک نیست بلکه معیارهای استفاده از تقویت کننده تشخیص وجود کم شنوایی در فرد و میزان این کم شنوایی است.تحریکات دریافتی اولیه در کودک  باید دو طرفه باشد.برخی از راههای شنیداری بالا رونده(مثل کالیکلوس تحتانی)سیگنالهای آمده از دو طرف را احتمالا به دلیل انجام عملکردهایی مثل مکان یابی و کاهش نویز محیط با هم مقایسه و ترکیب می کند.این قسمت از سیستم عصبی تنها زمانی عملکرد خو را یاد می گیرد و به درستی کار خود را انجام می دهد که از هر دو سمت اطلاعات لازم را دریافت کند.به همین دلیل تحریکات دو گوشی که باعث ایجاد تفاوتهای بین گوشی می شود در سالهای اولیه ی زندگی ضروری است. برای افراد دارای کم شنوایی عمیق دوطرفه تقویت دو طرفه تحریکات دریافتی توسط فردرا به حداکثر می رساند.اما گاهی اوقات کودکانی هستند که در هنگام دریافت یک سمعک عملکرد بهتری دارند در تجویز سمعک برای این کودکان چه کنیم؟
بهتر لست که محتاطانه برخورد کنیم و کودکان را تا حد امکان به استفاده از سمعک دوگوشی تشویق کنیم دلیل این امر هم کاملا واضح است چرا که کودکان هنگام دریافت سمعک دو گوشی بازده بیشتری ر نشان داده اند. شواهدی هم وجود دارد که می گوید در این موارد از یک سمعک استفاده کنید:
1.پس زدن دائمی یکی از سمعکها از جانب کودک علی رغم کوششهای فراوان کلینیسین برای سازگار کردن کودک در استفاده از سمعک
2.گزارش والدین مبنی بر عملکرد بهتر کودک خود هنگام استفاده از یک سمعک.این نتیجه گیری زمانی در والدین به دست می آید که در هنگامی که از یک سمعک در کودک خود استفاده کرده اند بهتر به صدا پاسخ می دهد.
3. همچنین هنگام گرفتن تست speech در این کودکان هنگام استفاده از دو سمعک نتایج ضعیفتری را در مقایسه با هنگامی که از یک سمعک استفاده می کنیم به دست می آوریم. 
هر چند که کاهش شنوایی یک طرفه به اندازه ی کم شنوایی دو طرفه ویرانگر نیست اما همین کاهش شنوایی یکطرفه بر روی عملکرد آموزشی کودک تاثیر دارد.این تاثیرات ناشی از کم شنوایی یکطرفه تعجب برانگیز نیستند چرا که کم شنوایی یکطرفه فهم گفتار را در مواقعی که نویز و بازآوایی محیط بالا لست دشوار میکند.

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

  • متخصص شنوایی سنجی