در مقاله زیر دو نوع اساسی و پایه ای سمعک ها را مورد بررسی قرار خواهد داد که به طور عام در تمامی انواع تولید کننده های سمعک در دسترس است.سهم فروش برای هر یک از انواع رایج که در 10 سال گذشته، به علت ترجیح بیمار، ویژگی در دسترس و نفوذ فروش جدید، در نوسان بوده است.
انواع پشت گوشی (BTE)
سمعک های پشت گوشی در سطح لاله گوش قرار می گیرد (لاله گوش را در برمی گیرد) و بطور خاص به تیوب قالب متصل می شود که صدای تقویت شده را به پرده تمپان منتقل می کند.یک نمایش شماتیک اجزای اصلی سمعک پشت گوشی مدرن است. سمعک BTE نسبت به سمعک های سفارشی ساخته شده ترکیبی با سطح مشابه تکنولوژی، قیمت پایین تری دارد. سمعک BTE نیاز به اصلاحیه ی خاصی برای شل بدنه سمعک نمیباشد و بنابراین اکنون می تواند که به صورت کاملا پیشرفته و عمده بوسیله ی توزیع کنندگان (فروشندگان) سمعک ها، تولید شود.در تمامی مثال ها،یک قالب سفارشی برای کانال بندی صدا داخل کانال گوش، موردنیازاست. بهرحال سمعک BTE تنها متصل به شیلینگی است که در یک فیتینگ باز، بطور مستقیم وارد کانال گوش می شود.
انواع داخل گوشی (ITE)
سمعک های داخل گوشی در داخل بخش کونکای لاله گوش همراه با بخش رسیور گسترده داخل کانال گوش قرار می گیرد.
سمعک داخل گوشی به طور تجاری از سال 1960 در دسترس می باشد و به صورت عام، در انواع مدرن،نسبت به سمعک BTE جاگذاری شده معمول، بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد.سه نوع معمول ITE عبارتند از: شل کاملا داخل گوشی که همه ی بخش های کونکای گوش خارجی را پر می کند. سمعک Low Profile که بخش داخلی کونکا را از بالا به پایین پر می کند اما به اندازه ی سمعک داخل گوشی تمام شل (فول کونکا)، نسبت به خارج برجستگی ندارد.
سمعک های داخلی نیمه شل،تنها نیمه ی پایینی کونکا را در نزدیکی کانال گوش پر می کند.BTE تمام کونکا معمولا زمانی استفاده می شود که بهره و خروجی بیشتری مورد انتظار است ،اگرچه بهره ی بیشتری به نسبت BTE نمی تواند به دست آورد.