منظر نگاه کنیم به نظر می رسد که تفاوت های این دو زبان بسیار زیاد است.
وقتی گفته می شود که زبان انسان جهانی و همگانی است منظور آن کاملا اطلاعات بیشتر متفاوت از مثال فوق است. تمای زبان ها در سازمان بندی و عملکرد مشابه هستند. هر زبانی دارای واژگان و گرامر است، اجزایی که حاوی بلوک های ساختمانی هستند که به طور بالقوه می توانند بی نهایت جمله را بسازند. به علاوه، سازمان بندی واژه ها و امکانات رسمی سیستم های گرامری در تمام زبان های بشری مشابه است. منظور psycholinguist ها از اینکه می گویند تمامی زبان های بشری از یک قالب واحد برش خورده اند نیز همین است. برای فهمیدن اینکه عملکرد این شباهت سازمانی چگونه است، ضرورت دارد تا انواع قواعد (rule) و اصولی که در دستور زبان (grammar) وجود دارند و انواع اطلاعاتی که از واژه ها دریافت می شوند را بررسی کنیم. قبل از شروع به شما یادآوری می کنیم که کلمات " rule" و " grammar" در زبان شناسی نسبت به آنچه در زبان روزمره می شناسید معانی متفاوتی دارند. grammar توصیف رسمی یک زبان است و به صورت توانش زبانی در کاربران یک زبان، درونی و یکپارچه شده است. یک rule در یک grammar صرفا بیانیه ای است که توالی از یک نظم زبانی را ثبت می کند. ( به یاد می آورید که این شکل از تفکر زبان شناسی در گرامر بسیار متفاوت از چیزی است که یک دبیر انشاء در نظر دارد، برای او گرامر آن چیزی است که در یک نوشته استاندارد باید رعایت شود: قواعدِ استفاده، خط و نقطه گذاری )
تمامی زبان ها گرامری دارند که از اجزای فونولوژیک و قواعد مربوط به سیستم صدایی آن زبان، اجزای مورفولوژیک و قواعد حاکم بر اَشکال کلمات و همینطور اجزای نحوی (syntactic) و قوانین حاکم بر ساختار جمله تشکیل شده است. جزئیات مربوط به زیرمجموعه های (subsystems) گرامر از زبانی به زبان دیگر متفاوت است اما وجود این اجزای مستقل، نوع اطلاعاتی که در خود دارند و شکل و خصوصیات گرامر آنها در تمامی زبان ها مشابه است. این نکته برای زبان هایی با رسوم ادبی طویل و زبان های فاقد سیستم نوشتاری، زبان هایی با میلیون ها گوینده در سراسر دنیا، زبان هایی با تنها چند گوینده در یک منطقه کوچک، زبان هایی که از گفتار به عنوان فضای اصلی انتقال اطلاعات استفاده می کنند و نیز زبان هایی که از اشارات دست و صورت استفاده می کنند (زبان اشاره) به همان میزان صحت دارد. شکل کلی، زیر سیستم ها، سازمان بندی و عملکرد گرامر همگی جهانی و همگانی بوده و بنابراین در تمامی زبا ها مشترک هستند.
منبع: