یک دلیل این است که با سمعک های واقعی ،سمعک تهران صفیر بیماران صرف نظر از فرمول تجویزی که استفاده می شود همان پاسخ فرکانسی را دریافت می کنند. وقتی که روش NAL-RP استفاده می شودمعمولا بهره الحاقی درKH 3 و KH4 باشد. و این به دلیل شیب های پاسخ رنج محصور شده ای که بیشتر سمعک ها در رنج 2KH تا4KH دارند. در چنین نمونه هایی جانشینی یک فرمول تناوبی که به یک شیب پاسخ فرکانسی زیر حتی به شیب سرازیرتری از NASL-RP نیاز دارد، باعث یک تنظیم با شیب بیشتر نمی شود.به طور برایند تفاوتهای بزرگی که به طور نادر بین فرایندها وجود دارد در گذشته در کار کلینیکی پدیدار می شد. امروزه که سمعک خا انعطاف پذیر تر شده اند ( یعنی بوسسیله استفاده فیلترهای دیجیتال و یا تقویت کننده های چند کاناله ، آنها قدرند که با بهره هدف مطابقت کنند. به طور برایند یک تاثیرر تلفظی روی پاسخ فرکانسی بدست آمده خواهد داشت .
به طور نسبی بهره کوچک فرکانس زیر تجویز شده بوسیله فرایند NAL-RP، به خصوص برای افرادی با کاهش شنوایی فرکانس بالای شیب دار ، با اطلاعات تجربی درک گفتار سازگار است. همچنانکه آستانه های شنوایی بالای 60dB HL افزایش یابد اطلاعات غیر مفید گفتار فرکانس بالا به طور مشخصی کاهش می یابد، حتی وقتی که اجزای فرکانس بالای گفتار قابل شنیدن باشد. در بسیاری از نمونه ها یک سطح حساسیت کوچک(10dB - 20dB) برای اجزای فرکانس بالای گفتار مفید است، اما افزایش بیشتر سطح حساسیت فایده اضافی فراهم نمی کند. باری بعضی مردم ، حتی میزان متوسط اطلاعات فرکانس بالای قابل شنیدن ، قابلیت فهم را کاهش می دهد ، احتمالا چونکه اجزای شدید فرکانس بالا دیگر اجزای فرکانس پایین مفیدتر ار پوشش می دهد. (شیوع ماسک رو به پایین). افزایش قابلیت شنیدن می تواند یک چیز بد باری قابلیت فهم باشد !یک سطح حساسیت مفرط و باند پهن اجزای فرکانس بالا می تواند به یک سطح ضعیف کیفیت گفتار منجر شود . برای کاهش شنوایی شدید یک باند پهن بسیار وسیع می تواند گاهی مفید باشد ، در صورتی که سطح ارائه اجزای فرکانس بالا به طور مفرطی زیاد نباشد