یکی از این مدل ها براساس تجمع لوکال دوره ای با استفاده از Autocorrelationپایه ریزی شده است که براساس کانال های فرکانس فعال برای بدست آوردن و تخمین زدن FO در زمینه اصوت به صورت ترکیبی بنیان نهاده شده است. F0 صدای اضافه توسط آنالیز فعالیت باقی مانده حاصل می شود و این را به F0 صدای باقی مانده از مجموعه مرکب نسبت سمعک می دهند (؟). دیگر مدل های شامل خطوط عصبی تاخیری یا شبکه شامل یک لوپ تاخیری هستند که هم باعث ساپرس کردن و هم خارج کردن مناسبت عصبی مرتبط با ویژگی پریودیکی خاص در یک صدای ترکیبی می باشند در حالیکه این مدل ها تا حدی موفق به ارائه اطلاعات مفید بجای اطلاعات سایکاکوستیکی شده اند ولی در حال حاضر اطلاعات تجربی کمی این داده ها را حمایت می کند.
اخیرا" یک مطالعه برای مشخص شدن مکانیسم عصبی درگیر درک افتراق اصوات مرکب همزمان بر خدمات سمعک اساس اختلاف در F0 آنها انجام شده است . این تحقیق پاسخ های عصبی در IC چین چیلا که توسط اصوات هارمونیک مرکب برانگیخته شده بود را مورد اژمایش قرار داد . که در این آزمایش صدا را به صورت تنها و نیز در حضور صدای مرکب که در هارمونیک دوم F0 تغییر کرده بود انجام شد پاسخ ها به اصوات مرکب تنها دو مشخصه داشت: 1- مدولاسیون پریودیک در FO و 2- عدم نمایش الگوی زمانی مرتب سیگنال، اما پاسخ ها به هارمونیک دوم الگوی دیسپارچ مرکب زمانی را نشان می داد که با اختلاف در FO و در BF نورون ها و نیز با سطوح نسبی دو تن تغییر می کرد . مدولاسیون این پاسخ ها ناشی از زنش برخاسته از تعامل بین همزمانی پاسخ ها با اجزا مجاور در طیف ناشی از سیگنال حاصل میشد بنابراین نورون های IC اطلاعات در مورد اصوات همزمان را از طریق الگوهای دیسپارچ های زمانی تولید شده توسط تعامل بین اجزا مجاور در سیگنال منتقل می کند . الگوی پاسخ های زمانی مشابه توسط صدای موزیکال موزون در کرتکس شنیداری در میمون و انسان برانگیخته می شود در حالیکه این اطلاعات نشان می دهد که سیستم شنیداری حضور دو یا چند صدا را براساس غیرهارمونیک بودن کشف باتری سمعک می کند اما هنوز این موضوع مبهم است که این افتراق براساس اختلاف در F0 است یا خیر. یک راحل ارزشمند برای حل این مشکل براساس مطالعه ای است که گزارش داد که وجود نورون هایی در کرتکس شنیداری ثانویه در یک نوع میمون که به صورت ویژه به نبود F0 پاسخ داده و بنابراین پیچ کلی یک صدای مرکب پاسخ می دهد . چندین مطالعه از این تئوری حمایت کرده که مناطق مشابهی در کرتکس شنیداری غیراولیه در انسان در پردازش نقش دارد . این اطلاات حاصله همچنان نیازمند تائیدیه در آینده خواهد بود . در آخر اینکه آیا می توان سلول خاصی را بر مبنای فیزیولوژی برای افتراق اصوات و نیز درک اختلاف آنها در نظر گرفت . و البته پرسش مهم همچنان باقی مانده است که براساس فیزیولوژی چطور این سلول ها این ویژگی انتخاب را بدست آورده اند .