نوروفیزیولوژی : مطالعات انسانی ازشروع همزمانی و عدم همزمانی اصوات :
بر اساس دانش مان ، هنوز تحقیقی مبنی بر نوروفیزیولوژی متناسب با درک شنیداری با استفاده از الگوی RMR انجام و منتشر نشده است . در چندین مطالعه فیزیولوژی، اصوات سریع و گذا تولید شده توسط پاسخ های با آنست قوی درون کرتکس شنیداری انجام شده است . پاسخ های همزمان ناشی از اصوات گذرا یک شکل قوی از پردازش اطلاعات زمانی بیمه سمعک در سطح کرتیکال هستند . مطالعات نشان دهنده اینست که هنگامیکه فاصله بین کلیک ها از 20 میلی ثانیه کمتر پاسخ های برانگیخته تکی در پاسخ به جفت کلیک ها نمایان می شوند و زمانی که فاصله بین دو کلیک بیشتر از آستانه باشد دو پاسخ ایجاد خواهد شد. ظهور دومین پاسخ همراه با درک فردی از تحریکات اکوستیکی مجزا می باشد . به طور مشابه ثبت AEP هنگامیکه VOICE ONSET TIME VOT: از سبلب همخوان ثابت بیشتر از 20 میلی ثانیه رود .
وجود یک در مقابل دو پاسخ آنست در کرتکس شنیداری کشف فیزیولوژیکال درک طبقه بندی شده ناشی از همخوان و کشف ترتیب وقایع اکوستیکی را نمایان می کند . بنابراین تولید دو پاسخ آنست مشخص در کرتکس شنیداری انسان به صورت تیپسک به یک SOA با 40 – 2 میلی ثانیه بین دو المان اکوستیکی نیازمند است و این مسئله در توافق با آستانه درکی برای اصوات براساس آنست غیرهمزمان است .
نوروفیزیولوژی : مدل های حیوانی آنست همزمانی و عدم همزمانی
مطالعات نوروفیزیولوژی در حیوانات نشان داد که که قطع تمپورال در اصوات، توسط پاسخ های سمعک oticon آنست که با توزیع تونوتوپیکی اعصاب در کرتکس شنیداری همزمان شده ، کدگذاری می شوند . همزمانی در پاسخ های ممکن است مکانیسم فیزیولوژی برای ارائه شروع یک شنیداری جدید را فراهم کند و نیز برای گروهبندی المان های اکوستیکی که از یک منبع واحد منشا گرفته اند نیز لازم باشند . براین اساس پاسخ های آنست همزمان شده در ناحیه A1 ممکن است به درک مسکر و نیز جدایی آنها در توالی ریتم مرتبط باشد . هنگامیکه اصوات به صورت همزمان ارائه می شوند پاسخ های واقع در منطقه A1 که توسط آن است محرک ایجاد شده است پیرگوشی ممکن دچار افزایش یا کاهش شود . بنابراین افزایش یا ساپرشن پاسخ ها به مسکر در حضور همزمان محرک ممکن است پاسخ های مسکر را از آنهایی که توسط توالی ریتم بدست آمده اند را شناسایی و در واقع تشخیص دهد و نهایتا" پایه عصبی برای درک افتراق شکل می گیرد .